۱۴ خرداد ۱۳۰۷: ولادت در محله چهار مردان شهر قم
مهر ۱۳۱۳ تا خرداد ۱۳۲۲: اتمام سیکل اول دبیرستان مقدمات دروس حوزوی
۱۳۲۱: انتشار مقاله ای با عنوان «رنج تا کی؟» در روزنامه استوار
خرداد ۱۳۲۲ تا اسفند ۱۳۲۵: پایان دروس سطح حوزه، اخذ دیپلم ادبی به صورت متفرقه
فروردین ۱۳۲۶ تا بهار ۱۳۳۳: حضور در دروس فلسفه و خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم
مهر ۱۳۲۹ : آغاز به تحصیل در رشته حقوق در اقتصاد دانشگاه تهران به عنوان نخستین دانشجوی روحانی
خرداد ۱۳۳۲: اخذ لیسانس حقوق در اقتصاد از دانشگاه تهران
بهار ۱۳۳۳ تا اردیبهشت ۱۳۳۴: ازدواج با خانم پروین خلیلی فرزند شیخ عزیزالله ،سفر به نجف جهت تکمیل تحصیلات، پیوستن به روزنامه «جمعیه منتدی النشر» و عضویت در کادر علمی آن، حضور در دروس فلسفه و خارج فقه و اصول حوزه نجف
اردیبهشت ۱۳۳۴ تا مهر ۱۳۳۵: حضور مجدد در دروس فلسفه و خارج فقه و اصول حوزه قم
مهر ۱۳۳۵ تا مرداد ۱۳۳۷: حضور مجدد در دروس فلسفه و خارج فقه و اصول حوزه نجف
مرداد ۱۳۳۷ تا آبان ۱۳۳۸: بازگشت به شهر قم، تصدی مدیریت مجله مکتب اسلام و دبیرستان ملی صدر، تهیه طرحی برای اصلاح امور حوزه به اتفاق دوستان همفکر
آبان ۱۳۳۸: هجرت به لبنان برای جانشینی علامه شرف‌الدین، آغاز مطالعات گسترده به منظور ریشه یابی عوامل عقب ماندگی اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی شیعیان لبنان
۱۳۴۰: تنظیم برنامه ای ضربتی جهت تامین نیازهای خانواده های بی بضاعت ،مبارزه با تکدی در شهر«صور»، ایراد سخنرانی در منزل آقای نوید به دعوت انجمن اسلامی معلمین و شخص مهندس مهدی بازرگان و نیز سخنرانی در کانون نشر حقایق اسلامی در مشهد به دعوت محمد تقی شریعتی
۱۳۴۳: دعوت نهاد هم اندیشی لبنان از وی برای سخنرانی درباره ساختار فرقه ای و ترکیب جمعیتی و گفتگوی پیروان ادیان و مذاهب جهت همکاری او با این نهاد ،تاسیس خانه دختران و مدرسه المهدی ،تامین امنیت خمینی برای انتقال ایشان به عتبات عالیات
۱۳۴۴: سفر به ایران و سخنرانی در شهر های تهران ،قم ،کاشان، اصفهان و شیراز، درخواست از حکومت وقت لبنان جهت ایجاد مجلسی برای سازماندهی طایفه شیعه و پیگیری مسائل آن
۱۳۴۵: برگزاری کنفرانس مطبوعاتی جهت تبیین عوامل و نیازها برای ساماندهی وضعیت شیعیان لبنان،سخنرانی در دانشگاه آمریکایی بیروت ،سفر به آفریقای غربی جهت آشنایی با لبنانی های مهاجر ساکن آن منطقه
آبان ۱۳۳۸ تا مرداد ۱۳۴۵: فعالیت گسترده تشکیلاتی برای ساماندهی امور فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شیعیان لبنان، پرچمداری حرکت گفتگوی ادیان
مرداد ۱۳۴۵: تظاهرات صدها هزار تن از شیعیان لبنان در بیعت با امام صدر
مرداد ۱۳۴۵ تا خرداد ۱۳۴۸: تلاش برای تأسیس مجلس اعلای شیعیان لبنان، آغاز حمایت‌های گسترده از سازمان مقاومت فلسطین
۱۳۴۷: عضویت در مرکز اسلام شناسی استراسبورگ و تمهید مقدمات انتشار آثار ارزشمندی چون«مغز متفکر جهان شیعه» ، نوشتن مقدمه بر کتاب فاطمه الزهرا وتر فی غمد
۱ خرداد ۱۳۴۸: تأسیس مجلس اعلای شیعیان لبنان، برگزیده شدن به ریاست آن مجلس، صدور بیانیه ای خطاب به مسلمانان در محکومیت به اتش کشیدن مسجد الاقصی ،گفتگو با دولت وقت لبنان جهت اجرای پروژه های زیر بنایی در قبال مناطق شیعه نشین،دیدار با جمال عبدالناصر به منظور یک پارچه سازی تلاش ها برای مقابله با اسرائیل و آزاد سازی فلسطین
۱۳۴۹: گردآوردن رهبران مذهبی مسلمان و مسیحیان جنوب لبنان برای چاره اندیشی در برابر تجاوزات اسرائیل
خرداد ۱۳۴۸ تا بهمن ۱۳۵۲: درخواست از دولت لبنان برای رفع محرومیت، انجام اصلاحات اجتماعی، مقابله با تجاوزات اسرائیل و حمایت از سازمان مقاومت فلسطین
۱۳۵۰: گفتگو با محمدرضا شاه پهلوی برای آزادی زندانیان سیاسی از جمله هاشمی رفسنجانی،دادن درخواست برای تامین تجهیزات دفاعی جدید و افزایش پناهگاه ها ،ارائه مقاله ای با عنوان «اسلام،ارزش ها و مفاهیم انسانی»
۱۳۵۱: پاشیده شدن اولین بذرهای مقاومت لبنان در پی اشغال دو روستای لبنان به دست سربازان اسرائیلی ،ارسال تلگراف به رهبران دینی و مذهبی جهان،و فراخواندن آنها به واکنش در برابر تجاوزات اسرائیل
۱۳۵۲: سفر به الجزایرجهت شرکت در همایش اندیشه اسلامی ،شکل گیری جنبش محرومان به رهبری موسی صدر
۱۳۵۳: سفر به پاریس جهت شرکت در «کنفرانس صلح» ،ایراد نمودن خطبه های عید موعظه روزه در کلیسای بیروت
بهمن ۱۳۵۲ تا فروردین ۱۳۵۴: رهبری مبارزات گسترده مردمی علیه دولت سلیمان فرنجیه در قالب حرکت محرومین، آغاز دوره‌های پنهانی آموزش نظامی جوانان شیعه برای مقابله با تجاوزات اسرائیل به جنوب لبنان
۱۳۵۴: آغاز جنگ داخلی دو ساله لبنان، برگزیده شدن مجدد به ریاست مجلس اعلای اسلامی شیعیان، تلاش جهت پایان دادن به بحران جنگ داخلی، ارائه مقاله ای با عنوان «عدالت اقتصادی رو اجتماعی در اسلام و اوضاع کنونی امت اسلامی»
فروردین ۱۳۵۴ تا مهر ۱۳۵۵: پرچمداری تلاشهای ملی و عربی برای پایان دادن به جنگ داخلی و جلوگیری از تقسیم لبنان، تلاش برای نزدیک کردن دیدگاه های رهبران سوریه و فلسطین و پیوند دادن آنها، تأسیس جناح نظامی حرکت محرومین، موسوم به افواج المقاومه اللبنانیه(امل) برای مقابله با تجاوزات اسرائیل به جنوب لبنان مخالفت با طرح سکولاریزاسیون، بازگرداندن آرامش به لبنان با اعزام نیروهای سوری ،برپایی کنفرانس سران عرب در ریاض
مهر ۱۳۵۵: برپایی کنفرانس سران عرب در ریاض، پایان جنگ داخلی لبنان
۱۳۵۶: افشای طرح سازشکارانه توطین پناهندگان فلسطینی در جنوب لبنان و عدم تحقق آن/ اقامه نماز تدفین و برگزاری مراسم چهلم درگذشت دکتر علی شریعتی
۱۳۵۷: فرستادن لوسین ژرژنماینده لوموند به نجف برای انجام اولین مصاحبه بین المللی با آیت الله خمینی جهت آشنایی افکار عمومی جهانیان با انقلاب اسلامی/ معرفی آیت‌الله خمینی به عنوان تنها رهبر انقلاب اسلامی با انتشار مقاله «ندای پیامبران»
۳ شهریور ۱۳۵۷: سفر به لیبی به پیشنهاد بومدین رئیس جمهور الجزایر و در پاسخ به دعوت رسمی معمر قذافی رهبر لیبی
۹ شهریور ۱۳۵۷: رؤیت امام موسی صدر و دو همراه وی برای آخرین بار در حال عزیمت از هتل برای ملاقات با قذافی
۱۱ شهریور ۱۳۵۷: آغاز تلاش‌ها برای آگاهی از سرنوشت امام موسی صدر
۱۵ شهریور ۱۳۵۷: تماس مجلس اعلای شیعیان با سفارت لیبی و پاسخ این سفارت مبنی بر اینکه امام مهمان لیبی است و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد
۱۷ شهریور ۱۳۵۷: تماس مجلس اعلای شیعیان با هتل الشاطیء طرابلس، محل استقرار امام و درخواست توضیح
۱۹ شهریور ۱۳۵۷: مجلس اعلای شیعیان موضوع ربودن امام را با نخست‌وزیر لبنان در میان می‌گذارد و نخست‌وزیر همان روز کاردار لیبی را احضار می‌کند
۲۰ شهریور ۱۳۵۷: ادعای کاردار لیبی مبنی بر اینکه امام و دو همراهش عصر روز ۹ شهریور ۱۳۵۷ لیبی را به قصد ایتالیا ترک کرده‌اند
۲۱ شهریور ۱۳۵۷: تلگراف امام خمینی به یاسرعرفات برای روشن شدن وضعیت امام صدر
۲۲ شهریور ۱۳۵۷: اعزام هیأت تحقیق امنیتی ـ سیاسی لبنان به لیبی و ایتالیا. لیبی به این هیأت اجازه ورود به خاک لیبی را نداد
۲۲ شهریور ۱۳۵۷: آغاز تحقیقات دستگاه قضایی ایتالیا
۲۶ شهریور ۱۳۵۷: بیانیه رسمی لیبی مبنی بر سفر امام صدر به ایتالیا و تناقضات فراوان این بیانیه
۳۰ شهریور ۱۳۵۷: اجتماع عظیم لبنانی‌ها در سوریه، محل برگزاری کنفرانس ۵ کشور عربی. برای وادار کردن قذافی به آزاد ساختن امام موسی صدر
۱ مهر ۱۳۵۷: تلگراف امام خمینی به حافظ اسد برای پیگیری قضیه امام صدر
۱۰ آبان ۱۳۵۷: اعلام نتیجه تحقیقات هیأت لبنانی مبنی بر اینکه امام و دو همراهش خاک لیبی را ترک نکرده‌اند
۱۷ اسفند ۱۳۵۷: ردّ درخواست هیأت لیبیایی از سوی امام خمینی برای آمدن قذافی به تهران
۲۹ اردیبهشت ۱۳۵۸: اعلام رسمی تحقیقات دستگاه قضایی ایتالیا مبنی بر اینکه حتی یک دلیل هم وجود ندارد که ثابت کند امام موسی صدر لیبی را ترک کرده است
بهمن ۱۳۵۸: درخواست لیبی برای تحقیقات دوباره دستگاه قضایی ایتالیا
۸ بهمن ۱۳۵۹: انتشار تحقیقات دادگاه تجدیدنظر ایتالیا مبنی بر عدم ورود امام موسی صدر به ایتالیا و اعلام اینکه تحقیقات امنیتی لیبی متقلبانه بوده است
۱۵ بهمن ۱۳۵۹: لبنان ربودن امام موسی صدر و دو همراهش را تجاوز به امنیت ملی لبنان دانست
۲۷ آبان ۱۳۶۵: قاضی لبنانی پرونده اعلام کرد که ربودن امام صدر و دو همراهش در داخل خاک لیبی صورت پذیرفته است
خرداد ۱۳۷۸: تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر پیگیری قضیه ربودن امام موسی صدر و اهتمام مسئولین و فعالان حقوق بشر به این مسأله
۱ خرداد ۱۳۸۰: تقدیم شکایات فرزند امام موسی صدر و همسران شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین به شورای عالی قضایی لبنان
۱۰ شهریور ۱۳۸۱: اعتراف ضمنی قذافی به ربوده شدن امام صدر در خاک لیبی
۱۲ مرداد ۱۳۸۳: احضار ۱۷ تن از سران لیبی از جمله معمر قذافی به دادگاه لبنان
۱۰ آبان ۱۳۸۳: تشکیل کمیته ویژه پیگیری سرنوشت امام موسی صدر در مجلس شورای اسلامی
۲۶ اسفند ۱۳۸۳: امضای سند پیگیری قضیه امام موسی صدر توسط ۱۵۰ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی
اسفند ۱۳۸۳: انتشار نامه سرگشاده ۱۹۹ تن از مراجع، روحانیون، نمایندگان مجلس، فعالان سیاسی، هنرمندان و نویسندگان کشور برای پیگیری قضیه امام صدر
رژیم لیبی در ۲۷شهریور ۱۳۵۷و به دنبال اعتراض مردم لبنان، حوزه های علمیه و مردم منطقه، با انتشار بیانیه ای رسما اعلام نمود که امام موسی صدر و دو همراه ایشان با پرواز ۸۸۱ مورخ ۹شهریور هواپیمایی آلیتالیا، طرابلس را به مقصد رم ترک کرده اند. دستگاه ها قضایی دولت های لبنان و ایتالیا و همچنین تحقیقات انجام شده از سوی واتیکان ادعای لیبی را مبنی بر خروج صدر از کشور را رسما تکذیب می کند.
مجموعه اطلاعات آشکار و پنهانی که طی چهار دهه پیش به دست آمده گواه آنند که موسی صدر هرگز خاک لیبی را ترک نگفته. به علاوه نه صدر و نه هیچ یک از همراهانش در سفر لیبی تماسی با خانواده خود نداشتند و خبری از حضور او در لیبی در نشریات منتشر نشد.
حسنی مبارک ،در مارس ۲۰۱۲در روزنامه «روز الیوسف» مدعی شد سرهنگ قذافی، سید موسی صدر را در لیبی پس از یک مشاجره کشته است
او در یادداشت های خود می نوسید:
قذافی سید موسی صدر را به شام دعوت کرد و در آن هنگام نوار صوتی ای برای وی پخش کرد که از مصر به دست وی رسیده بود. پس از مشاجره کلامی بین آن دو قذافی به سربازانش دستور ضرب و شتم آنها را می دهد و سپس دستور کشتن فوری او را صادر می‌کند.
سایت آینده نیز به نقل از دکتر کنی نوشت که او از سوی محمد رضا شاه مامور پیگیری موسی صدر بوده ولیکن درملاقاتی انور سادات به او می‌گوید که به دلیل دیوانه بودن قذافی، سرویس اطلاعاتی مصر بر لیبی تسلط دارد وسید موسی صدر نیز باتوجه به این اطلاعات به دستور قذافی اعدام شده و جسد او نیز در یک بلوک بتونی به قعر اقیانوس فرستاده شد.
با این حال از سرنوشت قطعی ایشان اطلاعات دقیقی دردست نیست.
